Er was een oude vrouw met een kamer een keuken
en een hart. Het hart liet kinderen binnen plus

een vrouw en een vrouw op de vlucht voor
wat elders gebeurde en stond te gebeuren. Het hart

maakte de kamer en keuken wat groter zodat het zou
passen, haalde water en brood. De kinderen

speelden, de vrouw en de vrouw weenden
om een man en een man en alle verlies daarginder.

De oude vrouw met het grote hart en de krappe
kamer en keuken deelde wat ze nog had, stak een klein

vuur aan, zocht in een stapel met kleren iets warms
voor de kinderen en speelgoed omdat het kon duren.

Hester Knibbe (1946)
uit: Er staat te gebeuren (2023)